Wereldkampioenschappen Junioren

Afgelopen week werd in Herentals, België, de Wereldkampioenschappen Squash individueel voor junioren (<19) gespeeld. Nederland werd gerepresenteerd door de volgende vijf spelers: Marc Ter Sluis, Guido Ploem, Tom Lucas, Roshan Bharos en Christoph Winzer. Voor Marc, Tom en Guido was dit hun laatste WK. Roshan en Christoph gingen mee om ervaring op te doen op een WK, aangezien zij met hun leeftijd van 16 en 15 jaar, nog een aantal keer mee kunnen doen.

Ikzelf was mee als coach en begeleider van de junioren en dit was de eerste keer dat ik alleen mee was op een groot internationaal toernooi (en dan is de WK natuurlijk meteen een flinke!). Het was blijkbaar duidelijk dat ik een ‘rookie’ was, aangezien mij meerdere malen gevraagd is hoe ik heb gespeeld, wie mijn tegenstander is/was en hoe laat mijn volgende pot is! Mijn antwoord; “Ik heb vandaag 3x verloren, 1x gewonnen en twee byes gehad, heb morgen twee wedstrijden om 14:00 en één wedstrijd om 14:45,” resulteerde in een aantal zeer verwarde blikken! Maar goed, genoeg over mij, het wk junioren gaat immers over… Juist, de junioren.

Jullie hebben vast op Squashlife gelezen dat onze junioren niet fantastisch hebben gepresteerd op het WK met slechts 2 overwinningen in 15 wedstrijden. En feiten liegen niet, maar toch zegt dit niet alles. Ik heb mij namelijk verbaasd over het hoge niveau van squash dat werd gespeeld op dit toernooi en dan vooral van de top 8 spelers.

Maar goed, terug naar onze jeugd. De eerste dag beloofde een zware dag te worden voor de junioren. Dit bleek ook het geval te zijn, aangezien alle vijf de Hollanders verloren. Tom speelde tegen een 16 jarig Egyptisch (hoe kan het ook anders) supertalent en kreeg met 3-0 klop. Ook Christoph, verloor vrij kansloos van een Canadees (die 3^de was op zowel de Pioneer als Dutch <19). Roshan speelde een aardige pot tegen een Fransman, vooral op het einde kwam hij goed op gang, maar dit was helaas net te laat. Het was duidelijk dat het Roshan’s eerste WK was, aangezien hij vooral in het begin stijf van de zenuwen stond en daardoor niet lekker in zijn spel kwam. Marc verloor zijn eerste ronde 3-2 van een speler uit India, een land waar de komende jaren op gelet moet worden, aangezien hier extreem veel talent zit. Marc stond 2-1 voor, maar was fysiek compleet gesloopt en kon niets meer uitrichten in de laatste twee sets, wellicht dat de vele potjes op de Pioneer en Dutch iets te veel van het goede was! Ook Guido speelde een aardige pot, hij is bezig met het compleet omgooien van zijn manier van spelen en het was duidelijk tijdens deze wedstrijd dat dit nog niet helemaal ingeslepen zat in zijn spelletje, waardoor zijn slagen niet zo accuraat waren en hij daardoor zeer onder druk kwam te staan.

Christoph aan het coachen tijdens zijn wedstrijd op de glazen baan tegen Mike McCew (Can)

Op dag twee kwamen slechts 3 spelers in actie, aangezien Marc en Roshan beide een bye hadden. Christoph speelde een goede wedstrijd tegen een jongen uit Zwitserland, maar verloor wel 3-0. Ik ben van mening dat dit toernooi voor Christoph zeer goed is, aangezien het duidelijk werd voor hem, dat onder 19 squash heel anders is dan onder 15 squash, waar hij net vandaan komt. In plaats van 5 slagen per rally, kan een rally nu zomaar een minuut of langer duren en moet je als speler dus een stuk geduldiger zijn. Dit pakte hij zeer goed op en daar was ik dan ook erg tevreden over. Guido speelde een hele spannende pot tegen een Amerikaan, die hij compleet had gesloopt. Helaas werd Guido iets te gretig en maakte hij daardoor teveel fouten om de vierde game naar zich toe te kunnen trekken. Voor Tom gold hetzelfde ook hij had kansen tegen zijn tegenstander, een jongen uit Koeweit, maar kon de wedstrijd niet naar zich toetrekken. De tweede dag was afgelopen en wij Nederlanders hadden nog steeds geen overwinning… Nou ben ik over het algemeen zeer positief, maar dit was toch een klein beetje een teleurstelling! Desondanks was de sfeer in de ploeg zeer goed, was iedereen nog gemotiveerd en werd mij een overwinning beloofd de volgende dag!

Deze belofte kwam gelukkig ook uit! Nadat Guido eerst verloor met 3-1, Christoph met 3-0 en Roshan ook met 3-1, won Marc zijn potje met 3-1 en was de eerste overwinning dit WK een feit en was de ban eindelijk gebroken! Hij werd dan ook met luid gejuich begroet!

Op de zaterdag waren alleen nog Tom en Marc over. Tom speelde als eerste en speelde een erg goede pot tegen een Colombiaan die hij helaas net met 3-2 verloor. Daarna speelde Marc wederom tegen een Koeweiti en deze won hij, na naar mijn mening een van de beste wedstrijden die ik hem ooit heb zien spelen, met 3-1. Win nummer 2 was dus ook binnen. Marc mocht ’s avonds in de halve finale van de plate spelen tegen wederom een jongen uit India. Dit was een spannende pot die Marc net met 3-2 verloor. Marc merkte wel in deze wedstrijd waar hij het hardst aan moet werken. Hij irriteerde zich mateloos aan de scheidsrechters, zijn tegenstander, zijn racket, shirt, polsbandje, hoofdbandje, linkerveter enz. waardoor hij met zijn gedachte niet meer bij het spel was en hierdoor uiteindelijk ook de wedstrijd verloor. Het was jammer dat Marc deze ‘kortsluitng’ had, want hij was zeker niet kansloos geweest om de plate te winnen! Maar hopelijk heeft hij er wat van geleerd!

Dat waren de Nederlanders tijdens dit toernooi. Zoals eerder gezegd, vond ik het niveau van de junioren op dit WK erg hoog. De spelers uit de top 8 waren indrukwekkend. Egypte was oppermachtig met 4 spelers bij de laatste 4 (waarvan 3 nog 17 zijn), India had plaats 5 en 6 (ook met 17 jarigen) en Engeland bezette plaats 7 en 8. Marwan Shorbagy (17) de broer van Mohamed Shorbagy (top 15 PSA) werd wereldkampioen, maar de speler die ik het meest indrukwekkend vond was de verliezend finalist Mohamed Abouelgar, deze jongen is een shotspeler met een explosiviteit die ik zelden heb gezien! Hij figureerde dan ook in de beste pot die ik dit toernooi heb gezien, namelijk de halve finale tegen Amr Khaled Khalifa (nr 43 PSA) en die hij met 3-2 won. Dit was een van de beste en ook vriendelijkste pot met enorm veel wederzijds respect die ik in lange tijd heb gezien. Om hier een voorbeeld van te geven, in de vijfde wilt Khalifa zijn squashbril schoonmaken, maar heeft hij geen droog stukje stof meer aan. Als hij vraagt aan de scheidsrechter of hij een handdoek mag pakken en hem dit wordt geweigerd, bied Abouelgar hem zijn broek aan om zijn bril schoon te maken!