Progetto 6 PSA Open, Bescia, Italie

Na de Dutch Open nog een klein toernooi gespeeld in Nederland, dat misschien wel het dieptepunt was qua spel voor mij. Enorm slecht gespeeld en nog maar eens een klein tikje mentaal. Zeer frusterend. Maar:  "What doesn't kill you, makes you stronger'', heb ik wel eens gehoord, dus we gingen er in de week erna maar weer lekker tegenaan op de trainingen. En zowaar begon ik ook eindelijk weer een beetje beter te spelen. Elke training ging het beter en voelde mij eindelijk zoals ik mij zou moeten na al het trainen, fit en sterk. Denk dat een van de redenen dat dit hiervoor niet het geval was, het feit was dat ik niet genoeg at en vooral niet genoeg dronk tijdens mijn trainingen/ wedstrijden en mijn lichaam daarom ook geen energie meer had. Na een paar tips van een sportvoedingsdeskundige heb ik dit veranderd en voor mijn gevoel heeft het veel verbeterd voor mij (al weet je natuurlijk nooit zeker of het daar nou door komt)...

Ik begon mij dus steeds beter en beter te voelen en keek dan ook enorm uit naar mijn eerste PSA toernooi in Europa, beter te verstaan de Progetto 6 PSA Open in Brescia, Italie. Ik ging hier samen heen met een andere Nederlander, Sebastiaan Weenink die net als ik dit jaar is begonnen met full time te squashen. In de eerste ronde had ik een zware loting, ik mocht tegen de nr 2 van de plaatsingslijst, Ben Ford.
Echter toen Sebas en ik daar aankwamen, bleek dat de nummer drie zich had teruggetrokken uit het toernooi, wat inhield dat er een nieuwe draw werd gemaakt. Ik mocht nu tegen een qualifier, wat een duidelijke verbetering was voor mij! Voor Sebas was niets veranderd. Sebas en ik waren twee dagen voor onze eerste wedstrijd was al aangekomen in Brescia, wat ons goed de gelegenheid gaf om te acclimatiseren en gewend te raken aan de banen. Het centrum was erg mooi en de banen waren ook goed. Het heerlijke van Brescia was ook dat ondanks dat het redelijk koud was, zon 8 graden overdag en rond de 2 graden savonds was dat het zonnetje onophoudelijk scheen! Wel wat anders dan al de sneeuw in Nederland die we gehad hebben!

De dag van het toernooi begon, alletwee goed geslapen en een flink ontbij naar binnen gelepeld en waren  klaar om te spelen. Ik speelde mijn eerste wedstrijd tegen een Italiaan die zich de dag ervoor had gekwalificeerd. De wedstrijd begon en ik had al vrij snel door dat het een vrij eenvoudig potje zou gaan worden. Ik won deze wedstrrijd zonder al te veel inspanning met 3-0 (11-2 11-6 en 11-2) en stond dus in de kwartfinale, wat voor mij al inhield dat het toernooi qua punten al geslaagd was, aangezien de punten die ik nu zou verdienen hoger waren dan mijn gemiddelde. Sebas won zijn partij met 3-1 van de zoon van de organisator en de nr 6 geplaatst, alletwee erg blij dus!

'S middags was onze tweede wedstrijd. Ik mocht tegen Chris Fuller, een Engelsman en de nr 4 geplaatst. De wedstrijd begon en het werd al snel duidelijk dat dit een pittig potje zou worden. Chris is een speler die erg fit en snel is en ervan houdt om lange rallies te spelen. hij bouwt de rallies goed op, maar als hij een kans krijgt, dan gaat hij ook voor de korte bal, al zal hij niet snel iets heel speciaals met de bal doen. Echt iemand die je hard laat werken voor je punten. De eerste game was close en ik verloor deze helaas net met 11-9. De game daarna kon ik in het begin wat punten afstand nemen door erg goed squash te spelen, en ik kon de marge vasthouden tot het einde van de game. Deze won ik met 11-7. De derde game was zwaarbevochten. Erg veel lange en zware rallies. Ik kwam 8-5 voor, kon dit niet vasthouden, 9-8 achter, 9-9 en daarna twee goede rallies van Chris zorgde ervoor dat hij 2-1 voor stond. De vierde game was wederom close. Op 8-8 maakt hij twee goede punten 10-8 matchball dus, ik kom tot 10-9 na een stroke, maar de volgende rally eindigt na een lange rally in een voor mij erg vervelende no let. 3-1 voor Chris dus na 77 minuten! Na de wedstrijd zei Chris ook dat die laaste no let wel een beetje 'harsh' was, maar goed daar heb ik niet alleen de wedstrijd op verloren. Ondanks mijn verlies was ik erg blij met de manier waarop ik gespeeld had. Was zowel mentaal als fysiek sterk en de ballen gingen over het algemeen ook daar waar ik ze wilde. Was in mijn ogen een van de beste potjes die ik heb gespeeld!

Sebas had helaas ook zijn kwart verloren met 3-2 en we lagen dus alletwee uit het toernooi. Dit was wel jammer. 'S avonds nam de organisator Amadeo Bianchetti ons en nog een paar andere spelers mee naar een restaurant en daar trakteerde hij ons op een heerlijk maaltijd, met pizza, pasta, rijst, tiramisu en allemaal ander Italiaanse lekkernij! Later hebben Sebas en ik nog gekeken hoe Brecia er in de nacht uitziet en op zondag mochten we ons, nadat we de finale geteld hadden, alweer klaar maken op onze terugreis naar Nederland maandagmorgen. Dit was al met al een zeer geslaagd toernooi, de banen waren goed, de mensen die het organiseerden waren heel aardig en we waren alletwee tevreden met de manier waarop we gespeeld hadden, dus de kans is zeker aanwezig dat wij onze gezichten nog een keer laten zien in Brescia!